Zoals ik in mijn vorige blog beschreef, gebruiken we het woord ‘geluk’ in het dagelijks leven heel vaak. En toch weten we weinig over wat gelukkig maakt. Om hier meer zicht op te krijgen richting je klanten, in je organisatie of persoonlijk nu deel 2 van mijn serie blogs over ‘geluk’. In deel 1 sprak al over ‘Serious leisure’, ‘Flow’ en ‘Geluksactiviteiten’. Nu is het tijd om de ‘Geluksfactoren’ te benoemen en het één en ander te vertellen over de invloed van ‘verwachtingen’ en de ‘lach’.
Geluksfactoren
Zonder volledig te willen zijn, een kleine opsomming van geluksfactoren:
Beweging, muziek, sociale verbinding, vrijwilligerswerk, teamsporten, spiritualiteit/religie, een liefhebbende relatie en socializen met vrienden en familie (langdurige verbinding met eerdere ontmoetingen), voldoen aan primaire behoeften (bestaanszekerheid), het hebben van beroepsplezier, erkenning, jezelf verwennen, zelfwaardering en zelfontwikkeling.
Van Pessimist’s Maxim naar Peak-end Rule
Het belangrijkste aspect bij het ervaren van geluk zijn de ‘verwachtingen’.
Geluk heeft in belangrijke mate te maken met wat we verwachten en hoe sterk we het verwachten. Bij het hebben van hele hoge verwachtingen zal het dus vaker voorkomen dat die niet gerealiseerd worden. Met het gevolg: teleurstelling en vermindering van je geluksgevoel. Een betere benadering is wat ze noemen, ‘Pessimist’s Maxim’. Hierbij hou je je verwachtingen laag en als je meer realiseert, dan ben je aangenaam verrast.
Dit doet me denken aan de volgende uitspraak: “Als alles altijd goed en naar verwachting gaat, dan maak je nooit iets mee!”. We zien dat vaak op verjaardagen of borrels, waar de mooiste en spannendste verhalen die we delen, die zijn waar dingen onverwacht gebeurden en of niet goed gingen. Want dan beleef je pas echt iets!
Toch is het tot op zekere hoogte maken van plannen, het hebben van verwachtingen en deze realiseren noodzakelijk voor de aanmaak van dopamine (“beloningsversterker”). Maar werk dan wel met realistische plannen met haalbare stappen en verwachtingen.
Voor bedrijven en organisaties is de uitdaging het vinden van een optimum tussen het creëren van verwachtingen, de aanwezige verwachtingen bij klanten en de werkelijke ervaringen. Stellen bedrijven te hoge doelen en verwachtingen, die ze eigenlijk niet kunnen waarmaken, dan zullen klanten weinig geluk ervaren bij service en aankoop.
Volgens de ‘peak-end rule’ (Daniel Kahneman. Kahneman, Fredrickson, Schreiber, & Redelmeier) is het verstandig om tijdens een tijdsperiode twee memorabele momenten/herinneringen te creëren. De zogenaamde ‘piek‘ en ‘eind‘ ervaring. De piek is het moment waarop klanten de meest heftige emoties ervaren. Ook aan het eind is de ervaring/emotie belangrijk in de overall waardering van de totale beleving.
Happy brain buys
Wist je dat de ‘lach’ kan werken als prettige feedback voor jezelf. Dit fenomeen wordt ook facial feedback hypothesis genoemd. Door te doen alsof je iets hebt om over te glimlachen (je doet het, fysiologische gebeurtenis), creëer je het gevoel van plezier, gezellig, leuk. Probeer daarbij echt te denken aan van een intens positieve beleving die je hebt ervaren. Zo ontstaat een ‘ware glimlach’!
Je emotionele stemming verandert en straks, alsof het magie is, gaan andere mensen ook lachen.
Verkopers en marketeers weten, dat waar het gezellig is, consumenten er graag naartoe willen. Oftewel ‘a happy brain buys’; een blij brein koopt. Dus, verleen service en verkoop met een glimlach. Het kost niets en iedereen kan het. En nee, je hebt er geen redenen van binnenuit voor nodig. Just smile!
Geschreven door Jelle Ganzeveld